Reactie van Harrie en Els Louisse
18 dagen maatwerkreis Johannesburg, via Drakensbergen naar Oostkaap
Wij ( Harrie en Els Louisse) hebben een mooie reis gemaakt door een gedeelte van Zuid Afrika dat je niet direct gaat bezoeken als je nog nooit in dit land bent geweest. Voor ons was het de derde keer dat we Zuid Afrika bezochten. Wij hadden zelf het plan om de Wildcoast te bezoeken. We zijn terecht gekomen bij Suid Afrika Reise een kleinschalig reisbureau. We hadden er gelijk een goed gevoel bij vooral omdat we het idee hadden dat er ook naar de wens van de klant geluisterd werd.
Toevallig waren Douwe en Marian in 2010 naar de Wildcoast geweest en ze verzekerden ons dat het absoluut geen probleem is om in dit gedeelte rond te reizen. Gezamenlijk hebben we een leuke reis samengesteld.
We zijn gestart in Johannesburg. Nadat we ’s nachts zijn aangekomen zijn we de volgende dag onder begeleiding van een boeiende gids Colin Christie naar Soweto gegaan. Natuurlijk hebben we de beroemdste straat van Soweto bezocht. Nelson Mandela heeft hier gewoond. Bisschop Tutu en Winnie Mandela wonen hier nog steeds. Colin heeft ons veel verteld over het leven in Soweto. Ook hebben met een aardige mevrouw die in Soweto woont gepraat. Er is veel armoede maar ook veel rijkdom in Soweto. Ook het Hector Pieterson Museum bezocht. Eigenlijk is het een must om dit museum te bezoeken. Je krijgt in dit museum veel informatie over de protesten van de schoolkinderen in de jaren ’70. Erg indrukwekkend.
Ook heeft Colin ons door het centrum van Johannesburg geloodst. In sommige buurten hoef je dus echt niet ’s avonds rond te wandelen. Er is nl. een zeer hoge criminaliteit. Maar langzamerhand probeert men het te verbeteren. Colin bracht ons rond 18.00 uur terug naar ons guesthouse. We hebben deze middag als zeer informatief en leuk ervaren. Zeker met Colin als gids.
De dag erna werden we door onze gastheer en –vrouw van ons guesthouse naar het autoverhuur bedrijf gebracht vlakbij de luchthaven. Vandaag gaat onze reis dus echt beginnen. Alles verliep gemakkelijk en algauw koersten we richting Ithala Game Reserve. Onze eerste bestemming.
We genoten onderweg van de glooiende landschappen. Alles is ook mooi groen. Het is wel opletten geblazen want er lopen ook veel mensen en kinderen langs de kant van de weg. De meeste mensen (zwarte bevolking) heeft geen eigen vervoer. Dus veel wordt te voet gedaan.
Dit was in het begin wel wennen hoor.
Rond 16.00 arriveerden we dan eindelijk in het Ithala park. Ithala is een mooi park gelegen in de heuvels. Chalets liggen mooi in de natuur omringd door bomen en struiken.
We hebben de dag erna een trail proberen te lopen, maar helaas in het midden van de wandeling was alles overwoekerd zodat we terug moesten lopen. We werden trouwens ook gewaarschuwd voor teken. ’s Avonds ontdekte ik (Els) zelfs nog een teek in het been, terwijl we toch lange broeken gedragen hadden.
In de avonduren nog een night-drive gemaakt o.l.v. een gids. We hebben div. neushoorns gezien en veel kleiner wild zoals zebra’s, tsessebee, hartebeest. Leeuwen komen in dit park niet voor.
Vanuit Ithala zijn we naar Golden Gate Higlands Park gereden. Dit is het enige park dat in Vrijstaat ligt. De volgende 5 dagen verbleven we dus verdeeld over 3 accommodaties in de Drakens(bergen).
We vonden het Golden Gate Park heel erg mooi met zijn zandsteenformaties.
Het Ukhalamba-Drakensberg is ook prachtig. Wij verbleven in Giant’s Castle Camp.
Prachtige uitzichten. We zijn in dit park naar de grotten gelopen waar we de rotstekeningen van de San hebben bewonderd. Hier wordt ook tekst en uitleg gegeven door een gids. ’s Middags wilden we in dit park nog een andere wandeling maken maar helaas het begon te regenen.
Onderweg naar Himeville ons derde onderkomen in de Drakensbergen moesten we dezelfde weg weer terug. Je rijdt veel door rural area’s. We zijn nog steeds in Zulu gebied. Vriendelijke mensen en kinderen die zwaaien. Je ziet ook net als in Nederland op zondagmorgen mensen voetballen. Dames die mooi uitgedost zijn. Leuk om te zien.
Onderweg ook nog het plaatsje Howick aangedaan. Lekker terrasje gepikt en nog naar een waterval gelopen. Laatste gedeelte van de weg naar Himeville hadden we hevig noodweer. Het viel echt met bakken eruit. Je zag echt niets meer. Toch maar langzaam doorgereden want als je stopt langs de weg blijf je misschien in de modder vastzitten!!!!!!!
In Himeville hadden we een dagje Lesotho op ons programma staan. Dit kun je niet met de eigen auto of je moet een 4 x 4 auto hebben, maar dan nog als je onder begeleiding met een gids gaat kom je ook bij de Basutho stam terecht. Wat erg interessant is.
We zijn die dag op pad geweest met een gids en nog 2 andere Nederlanders die bij ons in het b and b zaten.
Warren was onze gids. Hij is zelf een Zulu. Hij vertelde volop. We hebben al veel slechte wegen gereden tijdens sommige vakanties. Maar dit sloeg alles. Soms lijkt het of je in een grote bak met stenen rijd. Maar voordat we in Lesotho zijn moeten we eerst bij de Z.Afrikaanse grens een stempeltje in onze pas laten zetten. Daarna rij je ongeveer 1 uur door een stukje niemandsland. Je komt dan uiteindelijk bij de grens van Lesotho. Hier moet zelfs een compleet document ingevuld worden. Ja, ja interessant is het natuurlijk wel!!!!!!!!!
We zijn een tijdje in een Basutho hutje geweest en ook hier vertelde Warren onze gids veel over de gebruiken van deze bevolking. Ook vertelde hij veel over de oorlogen die hier gevoerd zijn. We kregen zelfgebrouwen bier. Het smaakte wat zurig en er werd zelfgebakken brood geproefd. Was lekker.
We zijn daarna gaan lunchen en toen dezelfde weg weer terug. We hadden wel geluk met het weer want op de terugweg regende het. Een leuke dag echt de moeite waard. Wat leven veel mensen toch eenvoudig. En wat leven wij toch in ongekende luxe.
Na ruim een week in de Drakensbergen vertoefd te hebben verlaten we langzaam de omgeving van de hogere pieken. Onze reis verplaatst zich nu langzaam richting Oostkaap (het vroegere Transkei) en Xhosa land.
De heuvels zijn mooi groen en je ziet overal gekleurde rondavels. De weg naar Mboyti is afwisselend. Ook de temperatuur is hier een stuk hoger.
Het plaatsje Lusikisiki is erg druk. We komen dan ook midden in gewoel van mensen en verkeer terecht. Het is een drukte van jewelste. Boeiend om te zien.
Mboyti is leuk voor een paar dagen. Lekker wandelen langs de zee en echt ongerept. Je ziet zelfs koeien op het strand lopen. De avonden zijn zwoel met een ongelooflijk mooie sterrenhemel.
De volgende bestemming aan de Oostkaap is Mthatha. Dit is een grotere plaats maar zonder problemen vonden we ons onderkomen voor de komende nacht. Het was een schoon onderkomen maar had totaal kraak nog smaak. Dit is ook het enige onderkomen wat tegenviel.
In de middag het Nelson Mandela Museum bezocht. Het leven van Mandela staat hier beschreven. Veel foto’s en geluidsopnamen en t.v. beelden. Wij vonden het allemaal heel interessant. De dag erna zijn we met een gids naar Qunu gegaan. De plaats ligt iets buiten Mthatha. In dit dorpje heeft Nelson Mandela een gedeelte van zijn jeugd doorgebracht. Er ligt een mooi bezoekerscentrum in Qunu. Gids verteld
e ons veel over Mr. Mandela. Onze gids is opgegroeid in deze plaats en woont er nog steeds. Hij heeft Mandela ook diverse keren ontmoet. Wij vonden het een boeiende excursie.
Ook in deze omgeving liggen veel boomloze Xhosa dorpjes.
’s Middag als we richting Chintsa rijden zien we weer veel bomen en struikgewas.
In Chintsa hebben we een excursie gedaan met African Hearthland. We zijn naar de plaatselijke township geweest. Deze township is aan een project verbonden die vrijwilligers levert van over de hele wereld. Er worden veel goede dingen gedaan in deze township. Zo zagen wij dat er houten speeltoestellen waren gemaakt, een medische post was opgeknapt, er word geleerd hoe kinderen met computers kunnen omgaan. Er is zelfs een mooi voetbalveld aangelegd. Daarna zijn we naar Mama Tofu gegaan. Een Xhosa vrouw van 91 met een hart van goud. Ze heeft veel verteld over de gebruiken van vroeger. Veel wordt nog echt in stand gehouden. Ze heeft ook een aantal aids wezen onder haar hoede. Ook vertelde ze over haar overleden zoon die bij Nelson Mandela op Robbeneiland gevangen had gezeten. We hebben weer een hele leuke morgen gehad.
Onze laatste bestemming is Addo. We hadden een te gekke accommodatie gelegen in een mooie omgeving vlakbij Addo Elephant N.P. In deze omgeving zie je veel citrusplantages.
In Kirkwood hebben we een cheetah breeding project bezocht. Het is kleinschalig met een souvenirwinkel erbij.
Ook zijn we met onze gastheer van ons onderkomen naar Addo N.P. geweest. Het was warm die dag dus niet heel veel wild gezien. Wel veel olifanten gezien en toch nog een leeuw. Wel mooi park trouwens, mooie ligging. We hebben nl. al best veel wildparken in Afrika gezien maar het is zeker de moeite waard.
Zuid-Afrika is een groot en mooi land. De afstanden tussen de verschillende bestemmingen zijn dan ook groot. Het is allemaal wel te doen. De accommodatie zijn allemaal goed.
Douwe en Marian nogmaals bedankt voor de prettige samenwerking en benadering naar ons toe. We zullen jullie vast en zeker weer inschakelen mochten we weer richting het zuiden van Afrika gaan reizen.
Harrie en Els Louisse